Παράξενο συναίσθημα. Τυχαίνει με κάποιο τρόπο να βρεθείς σε μια πόλη που δεν είχες ξαναπάει ποτέ. Τη γνωρίζεις, πηγαίνεις ...
Παράξενο συναίσθημα. Τυχαίνει με κάποιο τρόπο να βρεθείς σε μια πόλη που δεν είχες ξαναπάει ποτέ. Τη γνωρίζεις, πηγαίνεις μερικές φορές το χρόνο, γνωρίζεις τους ανθρώπους της και τις γωνιές της. Και ξαφνικά εσύ, που δεν ζείς στιγμη μακριά απο τη θάλασσα, περνάς όμορφα στη μέση του κάμπου.
Τα μεσημέρια λοιπόν που η πόλη κοιμάται εσύ βολτάρεις όπως πάντα με ένα καφέ στο χέρι και χαχανίζεις μαθαίνοντας τα νέα απο τους φίλους σου εκεί. Τους γκρινιάζεις που δεν έρχονται Πειραιά, γελάτε και καταλήγετε στο Παυσίλιπο για κουτσομπολιό και ατέλειωτες συζητήσεις, Ε..και μια δύο φωτογραφίες ''για το blog βρε παιδιά, έχει τόσο ωραίο φως''..